[psychologie en sociologie] Onderzoek om door systematische observatie en/of meting samenhangen tussen verschijnselen te ontdekken of te toetsen. Een belangrijke subcategorie is experimenteel onderzoek.
Men probeert een zekere regelmaat te ontdekken in de waargenomen verschijnselen, om zo inzicht te krijgen en tot een algemeen geldende uitspraak te komen.
Onderzoek dat gebaseerd is op ervaring of proefneming en niet op berekening of redenering.
Empirisch onderzoek is onderzoek dat gebaseerd is op eigen ervaring. Hierbij wordt gebruik gemaakt van directe of indirecte waarnemingen, dit in tegenstelling tot theoretische, filosofische en rationele wetenschappen. De empirische onderzoeken kwamen rond de dertiende eeuw steeds meer op gang. Dit leidde uiteindelijk tot een periode, de Renaissance...
Onderzoek dat op waarneming berust.
'Empirisch onderzoek' omvat elke wetenschappelijke onderzoeksactiviteit die directe, eigen observaties gebruikt. Historisch gezien begon de empirische wetenschapsbeoefening een grotere rol te spelen met Roger Bacon (1214–1294) net na de 'renaissance van de twaalfde eeuw', op het snijvlak van hoge en late middeleeuwen.
onderzoek in de praktijk